Trip Gunsi

Halloooo mi gudu’s!!!

Vandaag weer een nieuw verslag over wat ik heb meegemaakt in Suriname. Ik heb jullie al verteld over de blaasontsteking en de opgezwollen voet. Hiervoor heb ik antibiotica gekregen en weer nieuwe zalf.
Hetzelfde weekend stond een trip gepland naar Gunsi. We zouden van donderdag tot en met vrijdag daar verblijven. We hebben eerst in een busje van Paramaribo tot Atjoni gezeten. Het duurde zo’n 5 uur en het was aan een stuk door alleen maar gehobbel en gewiebel. Tussendoor moest ik natuurlijk plassen (vanwege de blaasontsteking mocht ik het niet ophouden) en dus moest ik in de vrije natuur m’n ding doen. Voor een persoon als mij is dat weer een compleet nieuwe ervaring, want ik ben best wel een schijterd wat dat betreft. Dus ik zocht me de verste en hoogst liggende struik uit. Na m’n plasje te hebben gedaan moest ik dan ook weer van het bergje af waar ik op stond. Het was ondertussen al begonnen met regenen dus ik wilde het weer te snel doen. Ik ren van het bergje af en maak vervolgens een mooie sliding naar de hoofdweg!

Nja dan maar met een vieze broek weer terug in de bus en verder op weg naar Atjoni. Eenmaal daar aangekomen werden we opgehaald door een boot die ons naar onze eindbestemming Gunsi bracht.
Het zag er allemaal heel erg mooi uit en de mensen waren er ontzettend vriendelijk. Wij kregen een van de hutten met het mooiste uitzicht en we hebben daar 2 nachten in een hangmat geslapen.
Jammer genoeg heb ik de eerste dag ziek in de hangmat gelegen door waarschijnlijk de bijwerkingen van de antibiotica. De anderen hebben toen een wandeling door de jungle gemaakt.
De laatste nacht heeft een van de dorpelingen een slang betrapt die richting het dorp aan het kruipen was. Hij heeft met een stok de kop van de slang ingemept en vervolgens de slang meegenomen naar ons. Het bleek een van de giftigste slangen ter wereld te zijn. 1 beet van zo’n slang en je had nog maar 3 minuten de tijd om een tegengif te nemen.
Ik heb die nacht niet meer zo heel lekker geslapen…

Al met al was het een leuke ervaring, maar ik was tegelijkertijd ook weer blij om weer terug naar ‘huis’ te gaan. Eenmaal thuis aangekomen kregen we het bericht dat we toestemming hadden om mee te doen aan een project in Djumu. Er gaat een medische post naar dat gebied om alle basisschoolkinderen een tandartsbehandeling te geven. Er worden ongeveer 600 kinderen in 5 dagen behandeld.
Het is de bedoeling dat Maike en ik tijdens de wachttijden de kinderen bezig houden met spelletjes, boekjes en knutselwerkjes. We hebben in eerste instantie met de financiers om de tafel gezeten. De financiers zijn 4 Amerikaanse oud-militairen. Zij vonden het allemaal een prima idee en we zouden de dag erna met hun afspreken om inkopen te doen. We hadden op dat moment nog geen weet van het budget.

Een dag later hadden we met de Amerikanen afgesproken voor een groot warenhuis. Daar werd het duidelijk dat we een flink budget hadden, zo’n 1500 srd. Dus we hebben lekker veel spulletjes gekocht en de ook de winkeliers waren heel blij met ons. We werden zowat op handen en voeten gedragen.

Nu alle spullen binnen zijn is het afwachten tot maandag. Dan is de grote dag en gaan we aan de slag met de kinderen. Nu maar hopen dat ze het ook allemaal leuk vinden!

Ik hou jullie op de hoogte!!!

Veel liefs Joni